உச்சியிலே விரல் கோதி
நெற்றியிலே
திலகமிட்டு
முறத்தால் புலிவிரட்டி
மறத்தால் தலை நிமிர்ந்து
தனித் திறத்தால்
வளர்ந்து நின்று
வந்தோரை வாழவைத்த
அன்னைமடி எங்கள் வன்னி மடி…
நிறை குளங்கள்
பெருக்கெடுத்து
அருவி பாய
வாளை விரால்
துள்ளிவந்து
தாளம் போட…
வாழை பலா கமுகுடனே
வானம் பார்க்க
நெற்கதிர்கள் குனிந்து
மண்ணில் கோலம் போட…
மோதி விழும் காற்று
நல்ல வாசம் வீச
வண்டினங்கள் வந்து நின்று
கீதம் பாட…
இன்பமாக என்றும் நாங்கள்
வாழ்ந்த பூமி
கண்கலங்கி நிற்பதென்ன
முறையோ ஐயா…
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
இதைப் படித்த பின் உங்களின் உள்ளத்தில் ஊறும் ஊற்றுக்களை எழுத்துக்களாக இங்கே ஊற்றுங்கள் .....
அன்புடன்
-தியா-