கண்ணீர்

-

ஊனை உருக்கி

உடலை வருத்தி

தினம்

சோற்றுக்கு வழியின்றி

சொந்த மண்ணைப் பிரிந்து

அகதி முகாமில்

இடர்படும் தமிழன்

உண்ட சோற்றில் உப்பில்லை

கண்ணீர் துளி விழுந்து

கசக்கிறது சோறு…

கருத்துகள்

  1. நந்தாகுமாரன்22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ முற்பகல் 8:51

    இதற்கு முந்தைய கவிதையான ஆறாந்திணை - 03 என்னைக் கவர்ந்தது

    பதிலளிநீக்கு
  2. ராமலக்ஷ்மி22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ முற்பகல் 9:17

    //உண்ட சோற்றில் உப்பில்லை

    கண்ணீர் துளி விழுந்து

    கசக்கிறது சோறு… //

    வரிகளில் தெரிகிறது வலி:(!

    பதிலளிநீக்கு
  3. thiyaa22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ முற்பகல் 9:28

    நன்றி நந்தா(அணையா)விளக்கு
    //
    இதற்கு முந்தைய கவிதையான ஆறாந்திணை - 03 என்னைக் கவர்ந்தது
    //
    புரிகிறது இது பிடிக்கவில்லையா?

    பதிலளிநீக்கு
  4. thiyaa22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ முற்பகல் 9:29

    //
    வரிகளில் தெரிகிறது வலி:(!
    //

    விழுந்தால்தானே நோவு தெரியும்

    நன்றி ராமலக்ஷ்மி

    பதிலளிநீக்கு
  5. vasu balaji22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ முற்பகல் 10:48

    வலி கூட உங்கள் கவிதையில் அழகாகிறது தியா

    பதிலளிநீக்கு
  6. நிலாமதி22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ முற்பகல் 11:20

    வலிகண்டு தானே வழி பிறக்கும் . நம்பிக்கையுடன் காத்திருப்போம் . வரும் காலங்களில் வழி ஒன்று பிறக்குமென்று ....வலிக்காமல் வாழ்கை இல்லை.

    நிலாமதி அக்கா

    பதிலளிநீக்கு
  7. thiyaa22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ பிற்பகல் 6:51

    //
    வலி கூட உங்கள் கவிதையில் அழகாகிறது தியா
    //


    நன்றி வானம்பாடிகள்
    உங்கள் வாழ்த்துக்கு நன்றி

    பதிலளிநீக்கு
  8. thiyaa22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ பிற்பகல் 6:54

    //
    வலிகண்டு தானே வழி பிறக்கும் . நம்பிக்கையுடன் காத்திருப்போம் . வரும் காலங்களில் வழி ஒன்று பிறக்குமென்று ....வலிக்காமல் வாழ்கை இல்லை.
    //

    நன்றி நிலாமதி அக்கா
    உங்கள் பதிலுக்கு நன்றி

    நீங்கள் சொல்வது உண்மைதான்
    ஆனால் பொறுத்திருந்து பார்ப்போம்.

    பதிலளிநீக்கு
  9. சந்தான சங்கர்22 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ பிற்பகல் 9:24

    உதயங்கள் சுடுவதில்லை
    அஸ்தமனங்கள் அழிவதில்லை
    இதில் வரும் வாழ்வு மட்டும்
    புரிவதில்லை..

    உதடுகளின் வார்த்தைகளை
    இனம் கண்டு பல
    இனம் கொன்ற தேசத்தில்
    அகதிகளாய்
    கதியின்றி கண்ணீர் சிந்திடிடும்
    உள்ளங்களுக்கும் விடியல் தாராயோ!
    ஆதவனே..

    என் பங்கிற்கும்...

    வாழ்த்துக்கள்..

    பதிலளிநீக்கு
  10. thiyaa23 செப்டம்பர், 2009 ’அன்று’ முற்பகல் 5:54

    நன்றி சந்தான சங்கர்

    உங்கள் கவிதை உண்மையின் உரைகல்

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இதைப் படித்த பின் உங்களின் உள்ளத்தில் ஊறும் ஊற்றுக்களை எழுத்துக்களாக இங்கே ஊற்றுங்கள் .....

அன்புடன்
-தியா-

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள்

-
படம்
இங்கும் சென்று வாழ்த்துங்கள் ...... ( மழைச்சாரல் - நிகே-) இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள் காண்டீபன் சாந்திநிகேதா 01-10-2010 அன்று சென்னையில் தனது 31 வது பிறந்தநாளைக் கொண்டாடுகிறார். காண்டீபன் அ க் ஷி கா 01-10-2010 அன்று சென்னையில் தனது 3 வது பிறந்தநாளைக் கொண்டாடுகிறார். இன்று என் வீட்டுக்குள் மூன்றாம் பிறையும் முழு நிலவும் ஒன்றாகக் குடி கொண்டு வாழ்த்த வந்த நன்நாள்.... வருடத்தில் வருகின்ற நாட்களில் எல்லாம் வசந்தத்தைத் தருகின்ற பொன் நாள் இது..... செப்ரெம்பர் இறுதி நாளின் இரவு மட்டும் நீள்வது ஏனோ? ஒக்டோபர் ஒன்று வந்தால் இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சி என் வீட்டில்... என் காதல் தேசத்து புன்னகையே எங்கள் வீட்டின் முழு நிலவே உனக்கு இன்று பிறந்தநாள் என்று காலையில் இருந்தே பூப் பறிக்கிறேன் அர்ச்சிப்பதற்காக.... உன் பிறந்தநாள் பரிசாக கடவுள் தந்த எங்கள் அன்புச் செல்வத்துக்கும் உனக்கும் ஒரே நாளில் விழா எடுக்கப் பிறந்த அதிஷ்டக்காரன் நான் என்பதால் ஒரு கர்வம் எனக்குள்... என்ன ஒரு வித்தியாசம் உனக்கு முப்பத்தொன்ற
மேலும் படிக்கவும்

நானும் என்சிறு பெண்ணும் அச்சந்தரும் இரவுகளும்

-
இந்தக் கவிதையை, உரையாடல் : சமூக கலை இலக்கிய அமைப்பு நடாத்தும் கவிதைப் போட்டிக்கு அனுப்பியுள்ளேன். ஆராரோ ஆரிவரோ ஆரடிச்சு நீயழுதாய் அடித்தாரை சொல்லியளு ஆய்கினைகள் பண்ணி வைப்பேன் காத்து நுழையாத வீட்டினுள்ளே காவாலி அவன் நுழைந்தான் பாத்துப்பாத்து கட்டி வைச்ச செல்வமெல்லாம் கொண்டுபோனான் முகமூடி கொண்டொருவன் படியேறி வருவானென்று அடிபாவி நான் நினைக்க ஆதாரம் ஏதுமுண்டோ கடிகாவல் செய்து வைக்க காவலர்கள் யாருமில்லை கடிநாயும் வளர்க்கவில்லை காவலுக்கு வைக்கவில்லை அந்தாளும் சிவனேன்னு ஆகாயம் போயிட்டார் இந்த உலகமதில் எங்களுக்கு வேறு துணை யாருமில்லை சிறுக்கி செம சிறுக்கி சின்னமகள் இவளிருக்க பொறுக்கி எடுத்த முத்து வேறெதற்கு உலகினிலே பொன்னனான பொன்மணியை பொத்திப் பொத்தி வளர்க்கையிலே கண்ணான கண்மணிகள் கருவிழியும் மங்குதடி கருவிழிகள் மங்கி மங்கி காவல் செய்யும் வேளையிலே இரவுதனில் எவன் வருவான் எதையெடுப்பான் என்று பயம் இரவு வரும் வேளையிலே காடையர்கள் வீடு வந்தால் இரவி வரும் வேளைக்குமுன் பாடையெல்லோ கட்டிடுவார் பொழுதேறிப் போகையிலே வருவதுவோ நித துக்கம் அழுதழுது கண்கள் மங்கும் அனுதினமும் முகஞ்சினுங்கும் கள்ளன்
மேலும் படிக்கவும்

எண்மர் என் காதலர்கள்

-
புத்தகம் என் உழைப்பில் பாதி கொடுத்துச் சேர்த்த சொத்து தாலாட்டுப் பாடித் தூங்கவைக்கும் இன்னொரு தாய்... மடிக்கணிணி என் பத்து விரல்களும் தூக்கி மகிழ்ந்து விளையாடும் இன்னொரு குழந்தை இணையம் உலகைச் சுருக்கி என் மடிக் கணிணிக்குள் பூட்டிவிட்ட விசித்திர விஸ்வரூபம் பாதணி மிதிபட்டுத் தேய்ந்துபோகும் வாய்பேசா அநாதை. கைப்பேசி சட்டைப் பையில் பதுங்கியிருந்து பணம் பறிக்கும் இரகசிய கொள்ளைக்காரன். பேனா என்றுமே என்னை வழிநடத்தும் வெள்ளைப்பிரம்பு. கடிகாரம் நேரமுகாமை கற்றுத்தந்த நல்லாசான்.. தூக்கத்தைக் கெடுக்க மணியடிக்கும் வில்லன். கண்ணாடி என் சுக துக்கம் மறைக்க மூக்கின் மேல் பூட்டிய கருப்பு ஆடை.
மேலும் படிக்கவும்